Gisteren ben ik boodschappen gaan doen.
Maar niet alleen. Kalle had me meegevraagd.
We hebben eerst zijn zaakjes afgehandeld. Oh nee, we hebben eerst mijn recyclebaar afval weggebracht. Plastic, glas, papier, dat soort afval wordt hier niet opgehaald, maar moet je zelf naar een soort klein milieustation brengen (lijkt op een plek met grote glasbakken, maar dan ook voor plastic, papier en metaal).
Na hetgeen voor Kalle, hebben we mijn boodschapjes gedaan.
En daarna heeft Kalle me mee uiteten genomen, bij een Chinees. Was erg lekker. Ik had Sze-chun eend (en twee perencider te drinken). Het was natuurlijk ook erg gezellig, weer over vanalles met Kalle gekletst.
Daarna naar huis, Lea uitgelaten, boel opgeruimd en niet veel meer gedaan.
En toen begon het te sneeuwen.
Het heeft de hele nacht (licht) gesneeuwd.
’s Morgens toen ik opstond lag er een behoorlijk laagje verse sneeuw. Zo’n 3 tot 5cm.
Dus ben ik snel met Lea een rondje gaan lopen en me daarna klaar gaan maken om weer eens met de skoter erop uit te gaan. Ook omdat het toen al dooide en er voor vanavond zelfs regen gemeld is.
Het was wat bewolkt en vanuit huis kon ik zien dat de bewolking/mist in de bergen hing. Ik had dus niet echt zin om weer daarheen te gaan, die mist in. Ik wilde vooral een rondje hard rijden, liefst over de wat hobbelige paden, over de verse sneeuw.
Ik had ook gedacht dat deze laag verse sneeuw voor voldoende koeling zou zorgen.
Maar ik heb te hard gereden..
Ik reed zo’n 60km/u over het eerste stuk, het pad over een bergje, naar een meer, en over het meer zo’n 70km/u. En nadat ik het meer over was, rook ik al verbrand plastic. Gestopt en ja hoor, mijn ‘sliders’ waren weer flink aan het slijten. Ook was de motortemperatuur behoorlijk hoog.
De verse sneeuw werd niet echt omhoog gegooid door de rupsband, waardoor die niet voor voldoende koeling en smering zorgde op de wat hogere snelheden.
Dus de rest redelijk rustig gereden.
Wel nog naar wat plekken gegaan waar ik van het skoterpad ben afgegaan. Een plek waar ik vorig jaar leuke sprongetjes had kunnen doen. Alleen was de sneeuw en de ondergrond nu behoorlijk anders, waardoor de landing niet bepaald goed ging en ik vol tegen een oud boompje aanvloog. Gelukkig heb ik een goede bumper en krakte het boompje zonder problemen om en kon ik gewoon, zonder kleerscheuren, verder.
Bij de (‘mijn’) moerasjes via een andere, lastigere route erin gereden en daar even rond gereden. Toen al gedacht of ik toch verder zou rijden, naar het hoger gelegen windmolengebied (waar ik de vorige rit was geweest), of toch terug. Bijna uit het niks kwam behoorlijke dikke mist opzetten, dus dat maakte mijn keuze wel makkelijk.
En dus teruggereden, over wat ik het leukste pad vind, want het is echt een heel hobbelig pad, en ik kan er lekker hard over rijden. Dat ook gedaan. De motortemperatuur was weer redelijk OK, en ach, die sliders hoeven ook niet heel lang nog mee. (Het skoterseizoen zit er voor mij wel zo’n beetje op. Hooguit rustig (20-30km/u) over het pad rijden…) En dat was ook toch wel weer leuk.
Vlak bij het meer nog even gekletst met een kennis, een Nederlander die hier postbode is en daar even pauze hield.
Toen het meer over. Nog even bij de natuurcamping gekeken. En ook nog even vanuit het meer richting het folketshus, want daar kun je ook een leuk sprongetje maken (of in ieder geval flink de ski’s de lucht in krijgen). Dus daar 3x omgedraaid en nog eens gedaan…
En daarna naar huis.
18 km in dik 3 kwartier.
Na de skoter weggezet te hebben, en de slijtage gemeten te hebben (3mm) heb ik met Kalle bij mij thuis geluncht. Ook weer gezellig.
Skoterlivet 
Plaats een reactie