Sneeuwscooter reis 2014

17-3-2014   Nederland – Sorsele

De eerste dag van de vakantie is natuurlijk een reisdag. We vlogen van Amsterdam naar Stockholm en van daaruit naar Luleå.
We zaten in Stockholm in het vliegtuig, te wachten, samen met de stewardessen. We zijn toen 1 uur vertraagt, omdat de piloot en zijn crew zelf vertraging hadden door de sneeuw die op dat moment viel in Stockholm. Het vliegtuig moest daarna ook nog gede-iced worden.
Vanuit Luleå was het nog zo’n 3 uur rijden naar Sorsele.
Wij waren rond 17:30 geland, dus we hadden best honger. Uiteindelijk hebben we in Arvidsjaur (?) een lekkere hamburger gegeten, wat boodschapjes gedaan en Zweedse Kronen gepind.
Uiteindelijk waren we rond 20:30 in het vandrarhem (een soort jeugdherberg) en waren we kapot. Zo’n reisdag is altijd zeer vermoeiend. We hebben wel een klein stukje gewandeld, maar lagen vroeg in bed.

18-3-2014   Rondom Sorsele

De eerste dag op de sneeuwscooters. We kregen Ski-Doo Grand Touring 550f’s (2-takt), (koude) overalls, helmen en (te grote) boots, dus de pret kon beginnen! Helaas waren de sneeuwcondities slecht. Het was maar een dunne laag en direct eronder lag overal ijs. Arina is daardoor op een meer keihard omgekiept, waardoor zij pijn had en de sneeuwscooter een nieuw scherm nodig had. Zelf ben ik gelukkig niet omgekiept, maar heb wel een pirouette van 180gr gemaakt, en direct daarna weer een beetje gespind. In de bossen was het nog redelijk te doen. We hebben bij de gids thuis geluncht. Lekkere wafels gekregen en kennis gemaakt met hun 2 lieve labradors. Na 80km waren we weer terug in het vandrarhem. We hebben wat extra aankopen gedaan en tosti’s gemaakt (met ‘geleend’ boter…). ’s Avonds hebben we gewandeld en kort heel zwak Noorderlicht gezien.

19-3-2014   Sorsele – Storberg

Deze tweede dag hebben we mooi weer gehad. We begonnen wel met -22gr (en eindigden de dag daar ook weer mee), maar in de loop van de dag was het erg zonnig en warm. We hebben 94km naar Storberg Fjällgård gereden, waar we een leuke slaapplek in een gästekota (http://www.mobitours.de/winterreisen/unterkuenfte/ferienhaeuser-und-blockhuetten/gaestekta-in-storberg.php). We waren er op tijd, dus zijn we nog een extra rondje van 24km gaan maken op bergjes (van een klein skioord). ’s Avonds hebben we heerlijk eten, o.a. rendier, klaargemaakt door de gastheer, Gerhard, in hun grillkota.
Ook nog een klein stukje gewandeld, door het bos en geen Noorderlicht gezien.
Dit was de eerste dag dat ik de camera op de helm had. De filmpjes van deze dag:
http://youtu.be/OUX-NcynkqI
http://youtu.be/XX3rh5DIhjE
http://youtu.be/26DfxPsmuVE  Het extra rondje.

20-3-2014   Storberg – Kronogård

Deze dag was een verschrikking en uitdaging tegelijk. We wisten dat er sneeuw zou komen, maar hadden gedacht die voor te kunnen blijven, ook al was het wel al grauw en grijs toen we vertrokken (en -15). Na zo’n 15km, we waren net een meer over waar een auto over reed en flink aan het stunten was (die regio staat bekend om de testritten op ijs), toen we stopten, omdat de gids door was gereden, maar zijn sleetje was blijven staan. Toen hij terug kwam hebben hebben Arina en ik het voor hem gefikst en met touw aan zijn sneeuwscooter vast gemaakt, waarna we maar terug zijn gegaan naar Arvidsjaur (vlakbij Storberg, daar hadden we ’s ochtends ook getankt). Daar is uiteindelijk bij een metaalbewerkingsbedrijf het sleetje gerepareerd. We hebben daar ook maar de tijd genomen om te lunchen in de ‘kantine’ (open gang/kantoor, met een stoel en een kruk) van dat bedrijf en in de tussentijd was het begonnen met sneeuwen.
We zijn uiteindelijk pas in de middag weer opnieuw gestart. Hierna zijn we meerdere keren verdwaald/verkeerd gereden en is de gids zelf 9 keer omgevallen. Arina en ik geen enkele keer, gelukkig. Wij hebben wel leuke kleine sprongetjes kunnen maken.
Door het verdwalen/verkeerd rijden hebben we hele moeilijke paadjes gehad en kostte het veel (extra) tijd. Het begon steeds harder te sneeuwen en het werd op een gegeven moment natuurlijk ook steeds donkerder. Redelijk op het laatst, het was toen al echt pikke-pikkedonker, zijn we ook nog echt verdwaald. We hebben een meer/rivier over proberen te steken, maar konden het vervolg van de route nergens vinden. De GPS van de gids viel toen ook nog uit (leeg) en uiteindelijk heeft hij iemand gebeld (volgens mij Gerhard) en zijn we door zijn aanwijzingen weer op de juiste route gekomen. Toen nog tanken en toch nog enkele km naar de eindbestemming en toen waren we eindelijk daar. We waren om 9:00 vertrokken en uiteindelijk pas om 21:00 op de plek van bestemming. In totaal hebben we 171km gereden deze vermoeiende, maar toch ook wel uitdagende dag.
We wilden eigenlijk niet echt meer koken, maar hadden wel honger, dus hebben we wat grillworstjes warm gemaakt. Deze waren helaas niet te (vr)eten, maar als je honger hebt… De accommodatie was ook niet om over naar huis te schrijven. Het was een huisje, met 1 slaapkamer met 2 stapelbedden, waarbij de gids dus ook bij ons op de kamer lag.
Twee filmpjes van deze dag, waarin je ook goed kunt zien hoe het steeds donkerder werd:
http://youtu.be/YjoND4l88Cw
http://youtu.be/HNomQhal2ME

21-3-2014   Kronogård – Jokkmokk

De dag begon goed… Na een aantal km ben ik vol achterop tegen de slee van de gids gebotst, waardoor de voorkant van mijn sneeuwscooter goed ineen zat. De rest van de dag was behoorlijk saai en reden we ook in een erg langzaam tempo over vele vervelende hobbeltjes, waarbij we nog redelijk vaak verkeerd reden.
Wel was het weer niet slecht en hebben we wat leuke sprongetjes gemaakt en diepe(re) sneeuw gehad, doordat het de dag ervoor zo veel en zo lang gesneeuwd had.
’s Avonds zijn we ALLEEN naar het centrum van Jokkmokk gereden (10km op en neer) en eindelijk in een restaurant een lekkere bief gegeten. In het donker rijden waren we nu toch al gewend, dus zijn we in het donker (met een beetje sneeuw) weer terug gereden vanuit het centrum.
In totaal hebben we die dag 81km gereden.
Waar we sliepen was in een huisje op een camping. Wij sliepen in een stapelbed en de gids op een slaapbank. Wel was er wifi…
Filmpje:
http://youtu.be/ZvRlwAQ2wt4

22-3-2014   Jokkmokk – Kvikkjokk

Deze dag was het een stuk beter. We begonnen met lichte sneeuw, maar er was al snel een lekker zonnetje. We hebben behoorlijk wat meren gehad, waardoor de snelheid ook een stuk hoger was, zo’n 70km/u.
We hebben onderweg op een meer in het zonnetje geluncht. Vlak ervoor had ik een gave sprong gemaakt (helaas niet gefilmd) over een heuveltje aangelegd door anderen om over te springen. Sowieso die dag wel af en toe leuk kunnen springen.
Onderweg ook veel mooie bergen gezien.
Het was wel echt bloedheet op het laatst (+2gr of zo) en het ‘regende’ zelfs. We stonden onder een boom, waar de sneeuw vanaf dooide en op ons viel.
We hadden 132km gereden.
We hadden in het vandrarhem een kamer voor ons twee, met 2 met stapelbedden en een veel te lage lamp, waar we constant ons hoofd tegen stootte.
In de avond hebben we in het vandrarhem gegeten: rendierstoofpotje en eland (/elk/moose) -burger.
http://youtu.be/qmPlpN8s1_Q

23-3-2014   Kvikkjokk, Årrenjarka

Deze zesde dag was bedoeld als rustdag, als we het nodig hadden. Maar omdat we de sneeuwscooters toch hadden en we mochten van de gids er zelfstandig op uit, zijn we dat ook maar gaan doen. Wel hebben we eerst tot 11:30 in bed gehangen. We zijn rond 13:15 vertrokken en zijn we terug naar Årrenjarka gegaan. Daar hadden we de dag ervoor getankt en ook binnen lekker gezeten, dus we wisten dat we daar goed zouden zitten, ook omdat we wel af moesten tanken voor de dag erna.
Het was jammer genoeg grijs en grauw en het sneeuwde een beetje, maar we hebben heerlijk door de diepe sneeuw op de rivier gereden en dingetjes uitgeprobeerd. Vlak in de buurt van de Årrenjarka Mountain Lodge (http://www.swedishlapland.co.uk/places-to-stay/arrenjarka-mountain-lodge-arrenjarka-fjallby-ab-kvikkjokk/) hebben we gezocht naar een (klein) heuveltje wat we eventueel zelf konden verbeteren/verhogen, om over te springen. En dit hebben we ook gevonden. Nadat we eerst even met een schep in de weer zijn geweest, heb ik een paar keer echt lekker kunnen springen. Arina helaas maar een keer, want die heeft zich toen bezeerd (kin op stuur). Toch hebben we veel lol gehad. Bij de Mountain Lodge hebben we getankt, erin hebben we warme chocomel met slagroom gedronken en toen zijn we weer terug naar het vandrarhem gegaan en onderweg nog weer wat in de diepe sneeuw gespeeld.
We hadden uiteindelijk toch nog zo’n 42km gereden.
’s Avonds hebben we pasta klaargemaakt en die smaakte goed.
http://youtu.be/WU_Y0JFdQKQ

24-3-2014   Kvikkjokk – Jäckvikk

De eerste dag van de 2e week, althans zo voelde het, omdat we die ‘rustdag’ tussen 2 x 5 dagen van sneeuwscooteren hadden gepland (maar het was de 7e dag op de sneeuwscooter), was een leuke dag. Het was mooi, behoorlijk zonnig weer. We kwamen echt in de bergen en het was dus een hele mooie omgeving. Arina kwam wel nog even vast te zitten (lichtjes omgekiept), dus ik ‘to-the-rescue’, maar door die actie ben ik zelf hard omgekiept, in de diepe sneeuw. Dus nergens last van, maar de sneeuwscooter zat goed vast. Er is een schep aan te pas gekomen om ons eruit te krijgen…
De gids leek meer in zijn element en vrolijker. Ik ben met hem nog een extra bergje op gegaan om van het uitzicht te genieten. Arina had iets te veel last van haar schouders en nek, door de dag ervoor en durfde het niet aan om mee te gaan. Het was ook maar een kort extra ritje. Ook in de bossen en over de meren was het lekker rijden. Af en toe ook weer leuke sprongetjes kunnen maken.
We hebben 127km gereden.
Voor het avondeten hebben we toch weer grillworstjes warm gemaakt, maar deze keer in stukjes en met een blik erwten en dit smaakte prima.
We sliepen weer eens in een stapelbed, wat eigenlijk allemaal in een grote ruimte stond, samen het woongedeelte en zo. De gids sliep in het woongedeelte op een uittrekbank, nog geen 30cm van ons stapelbed af.
http://youtu.be/lBfXNUky3T8

25-3-2014   Jäckvikk – Ammarnäs

We begonnen deze dag iets later, omdat de gids iets vergeten was. Zijn sneeuwscooter startte niet en toen er uiteindelijk iemand kwam, bleek hij de veiligheidskabel/startonderbreking niet geplaatst te hebben. Daarna weer lekker een dag in de zon en de bergen. Ook op een rustig leuk plekje geluncht. We hebben over stukken van de bekende Kungsleden gereden.
We waren weer op tijd bij de accommodatie en zijn daarom een extra ommetje gaan doen. Eerst een berg op, maar bij Arina ging het benzinelampje branden. Na het tanken zijn we naar Örnbo in Ammarnäs gegaan, waar enkele bezienswaardigheden waren, zoals een oude graan(water)molen, een Sami-boerderij en een mooie waterval. Dit ommetje was uiteindelijk 32km, waardoor we 126km in totaal hadden gereden.
We hebben in het vandrarhem hadden we een fijne ruime, vrij luxe kamer (zonder stapelbed!). Veel tijd hebben we er echter niet doorgebracht, want na het eten in het restaurant van het vandrarhem, een dikke en een dubbeldikke hamburger, zijn we snel genoeg met de sneeuwscooters (alleen) een nabijgelegen meer (2km heen en terug) op gegaan. Daar hebben we tot 23:30 staan koukleumen en foto’s gemaakt van het Noorderlicht.
http://youtu.be/LrDdRqxvD_g

26-3-2014   Ammarnäs – Tärnaby

Ook deze dag weer lekker zonnetje. Het was een leuke route, met ook weer stukjes over de Kungsleden. En de pauze hebben we op een redelijk leuke plek gehouden.
We waren na 75km erg vroeg op de plek van bestemming, maar deze keer wilde de gids geen extra rondje doen en zijn we maar het ‘dorp’ ingewandeld. Tärnaby is een ontiegelijk saai dorp, waar buiten de skipiste (waar ze toch bekend om staan) niks te doen is. We hebben bij die skipiste pizza gegeten en zijn redelijk vroeg naar bed gegaan. Deze keer ook weer een kleine aparte kamer, maar wel met stapelbed. (En de toiletten in de badkamer(alleen kleine douche)/toiletruimte (2 toiletten) op de gang waren zo klein dat we met de deur open zaten.)
http://youtu.be/z0xi6ad20Nc

27-3-2014   Tärnaby – Umnäs

Weer een leuke dag, goed weer, mooie uitzichten, lekker gereden en af en toe weer sprongetjes kunnen maken. Wel een keer goed verdwaald/verkeerd gereden, omdat we de rivier niet over konden, op de plek waar het volgens de route eigenlijk wel moest. We zijn toen maar via de weg, over een brug, de rivier over gegaan, waarna het behoorlijk lastig was om weer terug op de route te komen.
We waren na 79km weer redelijk vroeg bij onze slaapplek, (het) Skoterhotellet (http://www.skoterhotellet.se/) waar we de enige gasten waren en een eigen kamer (met gewone bedden) konden uitkiezen.
We konden de gids overtuigen om deze fijne zonnige dag toch nog een extra rondje te maken. Hij heeft ons uiteindelijk een extra tocht van 41km laten maken, waarbij we van het pad af zijn gegaan en een 1200m berg hebben beklommen met de sneeuwscooters. Daar konden we genieten van een super uitzicht. Dit alles ging ook op behoorlijk hoge snelheid (de gids had zijn sleetje niet bij zich) en het was dus erg lekker (met ook weer een fijne sprong).
In de avond hebben we weer grillworstjes met erwtjes gegeten.
http://youtu.be/xsNGvvtmRc4
http://youtu.be/ZZkKgR6Xi_s   De 1200m berg op en af.

28-3-2014   Umnäs – Sorsele

Helaas was dit de laatste dag op de sneeuwscooter alweer. Gelukkig was ook deze dag een fijne dag. Met een lekker zonnetje was het weer een leuk tochtje. Toen we bij het vandrarhem kwamen (waar we ook de eerste 2 nachten waren verbleven), moesten we nog aftanken. Het tankstation was over de weg redelijk dichtbij, maar zo konden we met de sneeuwscooter niet gaan, en dus moesten we via een omweg erheen. De gids had nog benzine genoeg, dus hij wilde graag achterop. Ik heb nog gevraagd of hij het zeker wist en heb hem toen bij achterop genomen. Arina wilde hem liever niet achterop. Na afgesproken te hebben dat hij maar op mijn schouders moest tikken als we links of rechts of zo moesten, zijn we volgas vertrokken. Ik voelde wel wat hobbeltjes onderweg, maar niet echt heel erg, en ik heb ook niet geprobeerd om sprongetjes te maken of zo. Wel reed ik lekker door, zo’n 70 tot 90km/u. Bij het tankstation vroegen we of hij op de terugweg weer achterop wilde, maar hij liep liever… Ik heb daarna (uit het zicht) aan Arina gevraagd hoe het gegaan was op de heenweg. Blijkbaar heeft de gids alleen maar gestuiterd en zich stevig vast moeten houden. Ik vond ook al dat hij telkens laat liet weten als we af moesten slaan, waardoor ik geregeld toch flink moest remmen en dan nog hard de bocht moest nemen. Ook kwam ik erachter dat als je iemand achterop hebt, dat dit de boel voor jou dempt. Ik had echt niet in de gaten dat de hobbeltjes toch een stuk erger en vervelender waren dan ik dacht. Arina gaf zelfs aan dat de eerste grotere hobbel die wij genomen hadden, dat ik die zo hard nam, dat Arina op dezelfde snelheid zelfs los kwam.
We hebben toen dus behoorlijk dubbel gelegen van het lachen.
We zijn toen nog achter de gids aan naar zijn huis gereden (in Bjärdakken), waar we de sneeuwscooters en alle uitrusting achter lieten voor de gids die 2 dagen erna het nodig had voor een dagtochtje. De rit naar zijn huis was nog erg leuk. Het ging namelijk over een rivier (Vindelälven). En aangezien de gids zijn jerrycan benzine verloor, moesten Arina en ik stoppen om die toch maar mee te nemen, waarna we volgas achter de gids aan moesten. En volgas was net wel/net niet 120km/u. De wijzer bleef de 120 steeds aantikken, maar er net niet op staan.
De avond hebben we eerst doorgebracht in het Sorsele River Hotel, de uitvalsbasis voor het Mercedes-Benz Driving Event. We hebben er een soort dikke hamburger gegeten, die goed smaakte. Daarna nog even ‘meegekeken’ naar de foto’s van die dag van de mensen die deelnamen aan het Mercedes-event.
Op de terugweg op de brug zagen we mooi Noorderlicht, maar toen we bij het Vandrarhem waren en een meer op zijn gelopen om weer goede foto’s te maken, zagen we eigenlijk niks meer.
http://youtu.be/RSxvSooi-tY

29-3-2014   Sorsele – Amsterdam

Weer een vermoeiende reisdag. Eerst een vlucht vanuit Luleå naar Stockholm, waar we moesten rennen, we hadden maar 20 minuten om over te stappen, om het vliegtuig naar Kopenhagen te halen, waar we de vlucht naar Schiphol hadden. Onze bagage had het gelukkig ook allemaal gehaald. Op Schiphol hebben we (Arina, haar ouders en ik) nog weer lekker gegeten. Daarna naar Arina gereden en ik van daaruit weer naar huis.

Af en toe heb ik mijn Zweeds uitgeprobeerd, bv met eten bestellen, en had ik steeds succes. Waarin weet ik niet, want er werd gereageerd in het Zweeds, waardoor ik die persoon, terwijl ik het probeerde te interpreteren, al aankeek als een botsauto en we toch maar overgingen op Engels. (Het ging te snel en mijn kennis was te gering.)

Ondanks de vele negatieve dingen van, met, door en over de gids (die ik uit bovenstaand zoveel mogelijk heb weggelaten), was het een superreis. Het sneeuwscooterrijden is en blijft gewoon superleuk. We hebben buiten de eerste paar dagen ook geweldig weer gehad en juist doordat het de eerste paar dagen nog behoorlijk gesneeuwd had, waren daarna ook de sneeuwcondities perfect. We hebben een boel leuke dingen gedaan.
En volgend jaar willen we weer een sneeuwscootertocht gaan doen…